Ilustrada [Palabra & imaxe]

Formato: 17×21 cms. 184 pp.
ISBN castelán 978-84-16460-84-7

Todos os castelos encerran historias, pero a do Castelo de Soutomaior é moi especial. O historiador Diego Piay Augusto rescátaa no seu novo libro O castelo de Soutomaior. Un lugar cheo de historias (Alvarellos Editora – Deputación de Pontevedra), que ve a luz no verán de 2020, publicado en tres idiomas (galego, castelán e inglés).

A fortaleza de Soutomaior elévase maxestosa e en silencio, dominando o val do río Verdugo, na provincia de Pontevedra. O seu pasado agóchase tras unhas robustas murallas e remóntase ata o século XII. A fascinación que suscita este lugar atravesou todas as etapas da súa historia e chega ata os nosos días. Propietarios e visitantes ilustres deixaron aquí unha imborrable pegada e forman xa parte para sempre do Castelo de Soutomaior.

Este libro non é un ensaio histórico, nin unha guía ao uso, senón unha obra ilustrada que nos levará a descubrir un castelo que pasou de ser centro de poder na Galicia medieval a caer no esquecemento, para rexurdir novamente a finais do século XIX.

MÁIS DE CEN FOTOGRAFÍAS, ILUSTRACIÓNS E PLANOS

Unha narración enriquecida con multitude de anécdotas e informacións descoñecidas ata hoxe, e que inclúe máis dun centenar de fotografías (históricas e actuais), ilustracións e planos que somerxerán ao lector na historia dun dos monumentos máis sobresaíntes das Rías Baixas.

Tomás Cavanna Benet

Prólogo:
Suso de Toro

224 pp. 20 x 19 cms.
ISBN: 978-84-18567-36-0
Impreso en Papel FSC Amigo dos Bosques

A incrible e sinuosa historia da chegada do ferrocarril a Galicia en 1873

Cando o 15 de setembro de 1873 arrincou, desde a estación Cornes (Conxo) –ao sur de Santiago de Compostela– o primeiro ferrocarril de Galicia, o vapor que a locomotora ía deixando ao seu paso, camiño de Carril, parecía ir debuxando, no aire, a incrible e tortuosa historia, chea de contratempos, que se conta con todo detalle nesta obra, El tren de Rosalía. Historia del primer ferrocarril gallego (Alvarellos Editora-Consorcio de Santiago), escrita polo periodista Tomás Cavanna Benet e prologada polo escritor e Premio Nacional de Narrativa Suso de Toro.

Unha peripecia digna dun verdadeiro guión cinematográfico. Con final feliz, si, incluída a gran festa de inauguración daquel luns de hai 150 anos, pero que arrastrou, en cada curva da vía, todos os posibles problemas que un se poida imaxinar…

CONVERTER SANTIAGO EN «PORTO DE MAR»

A idea de converter Santiago en «porto de mar» xurdira dúas décadas antes, en 1859, cando xa os trens circulaban, por exemplo, por Barcelona, Madrid, Zaragoza, Alacant ou Irún. En Galicia, o contexto económico era moi adverso e, precisamente por esta razón, o tren viría —digámolo en termos ferroviarios— a cambiar a agulla do país, a traer riqueza. Así o pensaron os primeiros actores daquela fazaña, como o republicano José Sánchez Villamarín ou o prestixioso xeógrafo Domingo Fontán.

Pero todo serían dificultades no seu soño: falta de recursos (a pantasma da quebra planeou continuamente sobre o proxecto), erros de cálculo na previsión de custos e mesmo os grandes rentistas asustaban con bulos afirmando que o paso do tren deixaría ás vacas sen leite.

A DERRADEIRA VIAXE DE ROSALÍA DE CASTRO 

Esta é, pois, a historia do tren de Rosalía. “De Rosalía” porque a gran poeta viviu os seus anos finais ao pé da estación de Padrón, e porque os seus restos mortais realizaron nel a súa última viaxe en 1891, como ben relata no prólogo o escritor Suso de Toro.

Tomás Cavanna é un profundo coñecedor da historia que aquí nos relata coa axilidade e o dato preciso do xornalista sagaz. A súa crónica, ademais, está ilustrada con máis de 130 imaxes e documentos moi descoñecidos.

Digamos, pois, como o autor nas súas primeiras palabras: «Lectores, ao tren!»

Benxamín Vázquez
Fotografías de Xaime Cortizo

146 pp. Formato 12 x 22 cms
ISBN 978-84-18567-31-5
Impreso en papel FSC

Santiago de Compostela é quizais a cidade europea con maior densidade de gárgolas, esas máscaras pétreas —enigmáticas, divertidas, transgresoras— que nos contemplan desde o alto a partir da Idade Media. Hai máis de 300, e nesta pioneira guía trilingüe (galego, castelán e inglés) selecciónanse 30 das máis singulares, nunha ollada nova e moi sorprendente desta capital.

Santiago de Compostela es quizás la ciudad europea con mayor densidad de gárgolas, esas máscaras de piedra –enigmáticas, divertidas, transgresoras– que nos contemplan desde lo alto a partir de la Edad Media. Hay más de 300, y en esta guía seleccionamos 30 de las más singulares, en una nueva y muy sorprendente visión de esta capital.

Santiago de Compostela is perhaps the European city with the highest density of gargoyles, those stone figures –enigmatic, amusing, transgressive– that have peered down on us since the Middle Age. There are more than 300, and in this guide we select 30 of the most unique, offering a new and quite surprising vision of this capital.

485 pp. 15x 23 cms.
ISBN 978-84-89323-93-3

Participan na obra como coautores: ROSA MARGARITA CACHEDA BARREIRO, MIRIAM ELENA CORTÉS LÓPEZ, MARIO COTELO FELÍPEZ, ENRIQUE FERNÁNDEZ CASTIÑEIRAS, LEOPOLDO FERNÁNDEZ GASALLA, CARLA FERNÁNDEZ MARTÍNEZ, BEGOÑA FERNÁNDEZ RODRÍGUEZ, M. CARMEN FOLGAR DE LA CALLE, JOSÉ MANUEL GARCÍA IGLESIAS, ANTONIO GARRIDO MORENO, VIOLETA GONZÁLEZ FORTE, CARME LÓPEZ CALDERÓN, JOSÉ MANUEL LÓPEZ VÁZQUEZ, ANA I. MESÍA LÓPEZ, IVÁN REGA CASTRO, OFELIA REY CASTELAO, MARÍA RIVO VÁZQUEZ e DIEGO RODRÍGUEZ PAZ.

Textos e imágenes para una historia del arte gallego.

Unha nova visión da arte de Galicia e a súa relación con outras manifestacións artísticas e culturais. Esta é a proposta que recolle o presente volume titulado La huella impresa. Textos e imágenes para una historia del arte gallego. Unha publicación de Alvarellos Editora e a Universidade de Santiago dirixida polo historiador Juan Manuel Monterroso Montero e coordinada por Carla Fernández Martínez.

Dezaoito historiadores da arte —integrantes do grupo de investigación Iacobus da Facultade de Xeografía e Historia da Universidade de Santiago— dan a coñecer nestas páxinas o resultado das súas últimas investigacións. Un esforzo colectivo, ilustrado con 130 imaxes, que abre novos camiños na interpretación da arte galega. Os especialistas estudan o patrimonio desde a arquitectura, a estampa e a pintura contemporánea e poñen en diálogo todas estas expresións artísticas coa aparición e decisiva influencia da imprenta.

Biografía de una rúa lucense

Páxinas: 186
Medidas: 20×19 cms
Idioma: castelán
ISBN:978-84-89323-68-1
Encadernación: cartonado
Data publicación: maio, 2011

A aparición deste ensaio coincide coa conversión en praza deste emblemático espazo urbano lugués. O autor, catedrático de ensino secundario e especialista en Historia Contemporánea, aporta documentación inédita con máis de 200 fotografías e ilustracións históricas da vida luguesa. Cómo a Historia se reflicte en Lugo a través da rúa de San Marcos: a sociedade, a política, a economía e a cultura.

O ensaio POR LA CALLE DE SAN MARCOS. BIOGRAFÍA DE UNA RÚA LUCENSE detense nos dous últimos séculos da historia de Lugo ao seu paso por esta emblemática vía. Unha obra ilustrada con 235 imaxes (moitas delas, inéditas, procedentes do arquivo persoal do autor) e poboada por medio milleiro de personaxes, documentación rigorosa, amplo anecdotario e un relato amenísimo que engaiola ao lector e o transporta, desde as orixes da rúa até converterse no espazo urbano que chega aos nosos días.

OS PERSONAXES. Isabel II con Alfonso XII no colo durante a súa visita a Lugo en 1858, Nicolás Salmerón (presidente da I República española) no seu exilio lugués de 1875 ou Alcalá Zamora (presidente da II República) en 1934, Federico García Lorca en 1932, Franco trala fin da Guerra ou o rei Juan Carlos en 1976. Todos eles, como o arquitecto Nemesio Cobreros, os médicos e poetas Manuel Amor Meilán ou Luis Pimentel, o Rey Chiquito, Juan Montes, Correa Calderón, Rafael de Vega Barrera… e así ata varios centos de personaxes —famosos e anónimos— cuxas historias, ao seu paso pola rúa de San Marcos, son rescatadas nesta obra.

O PALACIO DE SAN MARCOS. Unha rúa presidida polo emblemático Palacio de San Marcos; sede, dende o último tercio do século XIX, da Deputación Provincial de Lugo. É tamén un edificio que acolleu o primeiro Instituto da cidade, a Biblioteca provincial, a Escola de Maxisterio ou a Escola de Comercio.

DENDE A MACRO Á MICROHISTORIA. Reboredo Pazos transita no seu relato entre o marco xeral da historia e a microhistoria. Dentro desta última percorre, casa por casa, negocio por negocio, todos e cada un dos inmobles da rúa, e detense, por exemplo (entre outros), no Hielo Bar, na moblaría Americana, na libraría e editorial Celta e, como non, na Libraría Reboredo (1914-1986), propiedade da súa familia.

Dos apóstoles al final del Camino

ISBN: 978-84-89323-67-4
Páxinas: 228
Medidas: 20×19 cm
Idioma: castelán
Encadernación: rústica con lapelas
Data 1ª edición: decembro 2011

García Iglesias reivindica a presenza de Santiago o Menor en Compostela

Santiagos de Santiago. Dos apóstoles al final del Camino é o título da nova obra do catedrático de Historia da Arte da USC José Manuel García Iglesias. Neste volume, coeditado por Alvarellos Editora e o Consorcio de Santiago, o autor leva a cabo un documentado percorrido (ilustrado con máis de cen fotografías) pola iconografía do culto xacobeo en Compostela e centrado en reivindicar a pegada dos dous apóstolos homónimos: Santiago o Maior e Santiago o Menor.

O culto a Santiago Zebedeo —ou o Maior— propiciou a construción da gran basílica compostelá, pero cando se estaba erguendo, chegou a esta urbe a cabeza de Santiago Alfeo —ou o Menor—, duplicando, desta maneira e dalgún xeito, o ser xacobeo de Compostela.

Se o fillo do Zebedeo nos recibe no Pórtico da Gloria, é pola contra o fillo de Alfeo quen está na entrada da cripta, ou catedral vella. Do mesmo xeito, os máis grandes prelados de Santiago (Xelmírez, Landoira, Alonso III de Fonseca…) fixeron especial fincapé neste dobre culto. Non obstante, o tempo fixo esquecer a Santiago o Menor, por mimetismo, en certa medida, co seu homónimo no apostolado.

Reivindicar a presenza compostelá de Santiago o Menor e, sobre todo, afondar na forma na que se interpreta aquí a Santiago o Maior son os obxectivos desta obra.