NP_G_Palabras-para-o-noso-tempo-XAM-2024
Edición-dixital-PALABRAS-PARA-O-NOSO-TEMPO-Xesús-Alonso-Montero-agosto-2024
23,50 €
356 pp . 13 x 23 cms.
ISBN 978-84-18567-59-9.
Papel FSC Amigo dos Bosques
Este volume é quizais unha das obras máis singulares da vizosa produción literaria de Xesús Alonso Montero. Palabras para o noso tempo (Alvarellos Editora, 2024) reúne unha mínima pero brillante selección dos seus discursos, mantendo na transcrición do texto o espírito fiel da súa oratoria orixinal. Un traballo que partiu de moitas horas de gravación e transcrición a cargo de Carmen Blanco Ramos, e do coidado da edición de Olivia Rodríguez González. O autor afirma ter pronunciado, ao longo da súa dilatada vida, máis de 5.000 discursos ante públicos ben diferentes.
Aquí presentamos catorce destacadas intervencións públicas. Por elas van pasando nomes inesquecibles da nosa historia e das nosas Letras como Rosalía de Castro, Isaac Díaz Pardo, Emilia Pardo Bazán, Francisco Fernández del Riego, Borobó, Ramón Piñeiro ou Xosé Neira Vilas. E tamén, como non, o exilio, o antifranquismo, a defensa das clases populares e a historia do comunismo europeo.
Como afirma a profesora Olivia Rodríguez no seu limiar, «esta obra é unha revalorización do pensamento creativo da palabra e da súa conexión co pensar, sentir e imaxinar (…). O principal obxectivo da súa oratoria é a transmisión de coñecemento para combater o silencio e o esquecemento, impostos no pasado e banalizados no presente».

Este libro é resultado do proxecto de I+D+i «Interseccións post-humanas nas literaturas irlandesa e galega» PID2022-136251NB-I00,
financiado por MICIU/AEI/10.13039/501100011033/ e «FEDER Unha maneira de facer Europa», «FEDER/UE».
Edición-dixital-PALABRAS-PARA-O-NOSO-TEMPO-Xesús-Alonso-Montero-agosto-2024
Xesús Alonso Montero (Vigo, 1928) é catedrático emérito de Literatura galega na Universidade de Santiago de Compostela, membro da Real Academia Galega e do Consello da Cultura Galega, e un dos intelectuais de referencia no país. Licenciado en Filosofía e Letras na Universidade de Madrid con Premio Extraordinario, doutorouse en 1966 na Universidade de Salamanca cunha tese sobre Curros Enríquez. Militante do Partido Comunista desde 1962, foi represaliado en varias ocasións por mor das súas actividades políticas chegando incluso a ter que ser trasladado no curso 1975-76 ao instituto de Montilla (Salamanca). Foi tamén Catedrático de Lingua e Literatura españolas, exercendo en Palencia, Lugo e Madrid. No campo da sociolingüística pode reclamar para si o papel de iniciador dos estudos sociolingüísticos modernos sobre o galego con obras como O porvir da lingua galega (1968), O que cómpre saber da lingua galega (1969), o polémico Informe -dramático- sobre la lengua gallega (1973) e a Encuesta mundial sobre la lengua y la cultura gallegas (1974).
Fotografía do autor: Chema Ríos.
Páxinas: 272
Medidas: 13×23 cm
Idioma: castelán con introdución en galego
Data publicación: decembro 2008
ISBN: 978-84-89323-25-4
Encadernación: capa dura
Unha edición facsimilar que inclúe un novo e amplo estudo introdutorio por parte do autor. Na obra, trinta e seis intelectuais extragalegos responden ao profesor sobre a crise das linguas e as culturas minoritarias. Participan Alfonso Sastre, Ricard Salvat, Dámaso Alonso, Gonzalo Anaya, Pedro Altares, Carlos Barral, Antonio Tovar ou Salvador Espriu. Unha das obras fundacionais da sociolingüística no noso país, esta Encuesta mundial sobre la lengua y la cultura gallegas foi publicada por vez primeira en 1974 e hai ben anos que desapareceu das librarías. Era preciso recuperala.
A edición que presentamos é facsimilar e inclúe un novo e amplo estudo a cargo do seu autor, Xesús Alonso Montero. Trinta e seis intelectuais extragalegos (entre os que se atopan Alfonso Sastre, Ricard Salvat, Dámaso Alonso, Gonzalo Anaya, Pedro Altares, Carlos Barral, Antonio Tovar ou Salvador Espriu) responden ao profesor Alonso Montero, que os “provoca a emitir unha opinión” sobre a crise das linguas e as culturas minoritarias nun mundo no que a globalización exergaba xa os seus primeiros e demoledores trazos. Sorprenderá hoxe a vixencia de moitos dos argumentos aquí recollidos. O autor abre o debate por todos os seus recantos: democracia e linguas nacionais, lingua e escola, lingua e medios de comunicación, uniformidade lingüística e unidade política, lingua como fenómeno de clase… No limiar a esta nova edición, afirma: “Á altura da miña vida non é desaxeitado reeditar páxinas escritas ou suscitadas en momentos politicamente tan difíciles. Os lletraferits de hoxe, os letraferidos novos, disporán, cando menos, dun documento histórico”.
Outra historia do galeguismo, distinta á oficial.
Formato: 633 pp. 20 x 19 cms
ISBN: 978-84-89323-53-7
Este volume recupera a figura esquecida de Leandro Carré Alvarellos (A Coruña, 1888-1976) e o inxente labor cultural do galeguismo coruñés, dende o século XIX ata o período democrático.
A obra estuda a súa produción atendendo aos diferentes xéneros literarios, integrando de xeito cronolóxico a obra editada e a inédita. Ao tempo, considérase o contexto sociolóxico de cando foi creada e a recepción de crítica e público.
O autor fixo un seguimento da crítica na prensa ou noutras fontes que puidesen achegar datos, co fin de encadrar o estudo das obras nun marco de análise sociolóxica, interdisciplinar e coa teoría literaria máis acaída.
UNHA REVISIÓN DA CULTURA GALEGA DENDE O SÉCULO XIX
Do mesmo xeito, tratouse a extensa obra ensaística deste polígrafo con vocación de activista cultural. Detívose na investigación da literatura popular, da etnografía, do folclore, as tradicións, as lendas ou a mitoloxía galega. Amais da reivindicación cultural ou lingüística, outra actividade importante foi o labor institucional. Alén disto está o servizo de Carré Alvarellos á filoloxía galega, un eido ao que dedicou esforzos e contributos desde a primeira década do século XX até o derradeiro artigo que escribiu.
En Leandro Carré. Un século de cultura e compromiso, Xosé Manuel Maceira Fernández revisa a historia literaria e cultural desde o século XIX, á luz dos contributos do grupo coruñés, un colectivo que construíu un relato galeguista enfrontado coa proposta oficial.
Unha historia de luces e sombras na vella Compostela.
Páxinas: 138
Medidas: 13×23
Idioma: castelán
Data de publicación: maio 2009
ISBN: 978-84-89323-29-2
Encadernación: rústica plastificada con lapelas
Ilustracións: fotografías e documentos de época
A nova obra do investigador santiagués José Antonio Tojo Ramallo titúlase El alumbrado público en Santiago, un ensaio publicado conxuntamente por Alvarellos Editora e o Consorcio de Santiago. Nel, Tojo Ramallo, quen xa é autor doutros tres libros de historia local, repasa dun xeito ameno e documentado as orixes e desenvolvemento do sistema público de alumeamento, desde as súas orixes hai xustamente dous séculos:
Na protohistoria do alumeamento de Santiago sitúanse os coquines ou mullidores, personaxes que, ata o século XVIII, percorrían as rúas portando un facho e unha campaíña e rogando a voces o rezo dun Noso Pai polas ánimas do purgatorio e do Arcebispo Fonseca.
DOUSCENTOS ANOS DE LUCES E SOMBRAS
Logo chegaría o aceite. En 1809 instálase en Santiago o primeiro sistema de alumeamento público do que temos noticia. Pretendíase aumentar a seguridade nas rúas ante a invasión dos franceses. Os primeiros farois instaláronse ao redor de 1822, os chamados farois de reverbero, construídos por artesáns locais do latón e do ferro, e mantidos polos vedores.
“A NOITE ESTÁ VARRIDA DA TERRA”
Tras o aceite, o gas; e, finalmente, a revolución da luz eléctrica. Santiago foi a primeira cidade de España que probou ese novo invento coñecido como electricidade. Foi un 2 de abril de 1851, no claustro da Universidade. “A noite está varrida da terra”, exclamou unha das testemuñas daquel acontecemento. Pero aínda habería que esperar case medio século para ver chegar a luz eléctrica ás rúas máis céntricas.
Un breve pero rigoroso e ameno ensaio dunha época na que a cidade de Santiago foi entrando, aos poucos, niso que chamamos modernidade e progreso. Dous séculos de luces e sombras na vella Compostela.
DIARIO INÉDITO DE 1610
Formato: 291 pp. 13×23 cms
ISBN 978-84-89323-92-6
Despois de catrocentos anos inédito, ve a luz na nosa Colección Oeste o diario manuscrito do peregrino Diego de Guzmán, que visitou Santiago de Compostela no outono de 1610. Un documento único descuberto na Real Academia de la Historia polo investigador da Universidade de Santiago Julio Vázquez Castro. Este profesor realiza para esta edición un estudo rigoroso, revelador e ilustrado dun relato de viaxes de enorme interese para todo o mundo xacobeo e para a historia dunha cidade que, custodiando un sepulcro santo, transformaría Europa.
Formato: 12 x 22 cms.
ISBN 978-84-16460-64-9
Cosido a fío. Impreso en cor.
Nova edición ampliada da obra que impulsou a apertura do Bosque do Banquete de Conxo, o espazo natural ao sur de Compostela que fascinou a Rosalía de Castro. Incorpora os tres brindes oficiais daquel insólito acto de fraternidade na Galicia e España de 1856 (os de Aurelio Aguirre, Eduardo Pondal e Luis Rodríguez Seoane) e tamén os clandestinos. Inclúe oitenta fotografías, planos e ilustracións; trinta deles, novos. Coordinados polo responsable da edición e coautor, Henrique Alvarellos, escriben tamén Xurxo Martínez, Francisco Singul, Martín Souto e Julio Estrada.
Alvarellos Editora publica a segunda edición actualizada e ampliada d’Os últimos carballos do Banquete de Conxo, a obra que, editada por vez primeira en 2016, impulsou a apertura do histórico Bosque do Banquete de Conxo de 1856. Unha edición ao coidado de Henrique Alvarellos (Lugo, 1968), impulsor da apertura ao público deste espazo natural e histórico.
Incorpora máis de trinta novas fotografías e ilustracións, actuais e históricas; os textos completos dos tres brindes pronunciados naquel acto por Aurelio Aguirre, Eduardo Pondal e Luis Rodríguez Seoane, mais tamén a noticia doutros brindes, ata agora descoñecidos, tan atrevidos para o seu tempo que nin sequera chegarían a ser publicados. Xunto a todo isto, moitos datos novos —históricos e literarios— sobre este lugar, un mapa actualizado do bosque e un total de oitenta ilustracións, planos e fotografías.
Viaxamos ao espazo natural que tanto fascinou a Rosalía de Castro; ao histórico mosteiro que visitou Federico García Lorca en 1916; ao souto que versificou, na bruma do século XIII, o trobador Joam Airas; e tamén ao lugar de devoción pola Virxe da Cuncha de milleiros de peregrinos dende os tempos medievais.
Todos estes feitos figuran concentrados nun espazo concreto ao sur de Compostela: a carballeira do Banquete de Conxo. Nela, un domingo 2 de marzo de 1856 viviríase un feito insólito: a celebración dun banquete democrático onde brindaron xuntos, pola liberdade e a fraternidade, estudantes e artesáns. De aquí xurdirá a xeración que logo vai promover o Rexurdimento pleno da cultura galega.
Neste bosque, nas marxes do río Sar, resiste unha fraga onde se erguen os últimos carballos centenarios do Banquete de Conxo, testemuñas vivas de acontecementos únicos na historia de Galicia.
Páxinas: 272
Medidas: 13×23 cm
Idioma: castelán con introdución en galego
Data publicación: decembro 2008
ISBN: 978-84-89323-25-4
Encadernación: capa dura
Unha edición facsimilar que inclúe un novo e amplo estudo introdutorio por parte do autor. Na obra, trinta e seis intelectuais extragalegos responden ao profesor sobre a crise das linguas e as culturas minoritarias. Participan Alfonso Sastre, Ricard Salvat, Dámaso Alonso, Gonzalo Anaya, Pedro Altares, Carlos Barral, Antonio Tovar ou Salvador Espriu. Unha das obras fundacionais da sociolingüística no noso país, esta Encuesta mundial sobre la lengua y la cultura gallegas foi publicada por vez primeira en 1974 e hai ben anos que desapareceu das librarías. Era preciso recuperala.
A edición que presentamos é facsimilar e inclúe un novo e amplo estudo a cargo do seu autor, Xesús Alonso Montero. Trinta e seis intelectuais extragalegos (entre os que se atopan Alfonso Sastre, Ricard Salvat, Dámaso Alonso, Gonzalo Anaya, Pedro Altares, Carlos Barral, Antonio Tovar ou Salvador Espriu) responden ao profesor Alonso Montero, que os “provoca a emitir unha opinión” sobre a crise das linguas e as culturas minoritarias nun mundo no que a globalización exergaba xa os seus primeiros e demoledores trazos. Sorprenderá hoxe a vixencia de moitos dos argumentos aquí recollidos. O autor abre o debate por todos os seus recantos: democracia e linguas nacionais, lingua e escola, lingua e medios de comunicación, uniformidade lingüística e unidade política, lingua como fenómeno de clase… No limiar a esta nova edición, afirma: “Á altura da miña vida non é desaxeitado reeditar páxinas escritas ou suscitadas en momentos politicamente tan difíciles. Os lletraferits de hoxe, os letraferidos novos, disporán, cando menos, dun documento histórico”.
[Segunda edición ampliada]
322 pp. 13 x 23 cms
ISBN 978-84-89323-81-0
****80 ANIVERSARIO GUERRA (IN)CIVIL 1936-2016****
Fernando Alsina González foi un destacado cirurxián na Compostela da primeira metade do século XX. Fundador do Sanatorio San Lorenzo (1920) e alcalde de Santiago por un ano (1929), sería un dos asinantes en 1933 do famoso manifesto de apoio ao Estatuto de Galicia. Foi, ademais, consogro do escritor Ramón del Valle-Inclán.
Entre setembro de 1936 e febreiro de 1937 estivo en diferentes puntos da fronte de guerra no bando franquista, nos que exerceu labores cirúrxicos. E deixou escrito un detallado diario que agora, oitenta anos despois, ve por fin a luz.
A recuperación deste documento —na que participaron activamente tres dos netos do doutor Alsina: Fernando López Alsina, Xaquín del Valle-Inclán Alsina e seu irmán Pancho— é todo un exercicio de memoria histórica. Da memoria dun home conservador, católico, que apoiaba a Franco, pero cuxa peripecia persoal está chea de matices, de afinidades galeguistas e de complexos episodios profesionais e persoais.
O especialista Ricardo Gurriarán busca as claves do seu comportamento a través dunha reveladora biografía, ao tempo que analiza a fondo este Diario de guerra. O índice onomástico –con máis de 500 referencias– deste volume, así como as preto de cen fotografías e documentos da época, inéditos, que aquí se recollen (incluídos os do seu ano como alcalde), dan conta da envergadura desta obra.
SEGUNDA EDICIÓN AMPLIADA (DECEMBRO 2016)
Un ano despois da publicación da primeira edición (outono, 2015), abordamos en decembro de 2016 esta segunda, corrixida e ampliada. Nela incorpóranse imaxes e documentos inéditos de José Modesto Isaac Devesa Areosa, “Pepiño Areosa”, o home cuxo rostro nunca antes se vira. O seu corpo sen vida apareceu en Cacheiras (Teo) a carón do excalcalde de Santiago, Ánxel Casal, asasinados os dous aquel 19 de agosto de 1936. Sería precisamente Fernando Alsina quen levantase o cadáver de Areosa.


