La lámpara maravillosa (Edición facsimilar)

Páxinas (total dos 7 volumes): 2.897
Lingua: castelán (principalmente) e galego
Colección: Facsímiles Século XVIII
Ano edición príncipe: 1778
Ano edición facsímile: 1988
Medidas: 15,5 x 21 cms.
ISBN obra completa: 84-85311-74-4

Encontrámonos ante unha desas obras fundacionais da cultura de Galicia.

A edición facsimilar —en sete tomos e nunha edición moi coidada— recupera a obra completa de Cernadas y Castro publicada en Madrid en 1778 (un ano despois do falecemento deste crego ilustrado).

A maior parte dos escritos do Cura de Fruíme están en castelán, pero tamén escribiu singulares pezas en galego. Tal e como subliña o seu estudoso Xosé Manuel Rivas Troitiño, Fruíme “quizais fora o escritor de maior produción en galego nese século. Ademais, xustificou o uso do galego como idioma literario nunhas célebres décimas á marquesa de Camarasa. Para Benito Vicetto, Neira de Mosquera ou Couceiro Freijomil foi o poeta máis popular que houbo en Galicia”.

O Cura de Fruíme foi un fecundo escritor, en prosa, verso e teatro. Nos seus textos sobre temas galegos amosa un fondo galeguismo e clama con indignación contra as inxustizas das que era vítima Galicia.

Páxinas: 429
Lingua: castelán
Colección: Facsímiles Século XVIII
Ano 1ª edición: 1775
Ano edición facsímile: 1988
ISBN: 84–85311–70-1
Medidas: 15,5 x 21 cms.
Limiar: Eligio Rivas Quintas

Martín Sarmiento é unha das grandes personalidades de Galicia. A obra que editamos en facsímile (encadernada en tapa dura e en edición de luxo) foi publicada orixinariamente por Ibarra en Madrid en 1775, tres anos despois do falecemento deste ilustrado nacido en Villafranca del Bierzo (León).

Estas Memorias para la historia de la poesía, y poetas españoles son todo un tratado completo das letras hispanas. Como afirma, no Prólogo, o doutor en Filoloxía Románica Eligio Rivas Quintas, “o Padre Sarmiento vai dereito ás fontes; a miúdo, aos propios orixinais. É un dos primeiros en abrir roteiros, tanto na literatura castelá como galega. Analiza o Cantar del Mío Cid e o seu significado na épica, a súa antigüidade e a métrica, logo de ler todo o manuscrito. Magóase de que non haxa quen dea ao prelo a poesía de Gonzalo de Berceo e ofrécese, se tal sucedese, a comentala el mesmo. Axiña se dá conta dos valores que agocha o Arcipreste de Hita na peculiar miscelánea do Libro del Buen Amor. E adiviña toda a dimensión da nosa escola lírica galego-portuguesa cando aínda non apareceran os Cancioneiros”.