Autor

José Manuel García Iglesias

José Manuel García Iglesias nace en Santiago de Compostela en 1950. Licenciouse en 1973 en Historia e Xeografía e, o ano seguinte, en Historia da Arte. Doctorouse en 1979. En ambos graos de licenciatura recibiu o Premio Extraordinario e en 1976 o Accésit ao Premio Nacional Fin de Carreira de Historia da Arte. A súa tese doutoral alcanzou, tamén, o Premio Extraordinario. É, dende 1974, profesor do departamento de Historia da Arte na Facultade de Xeografía e Historia da Universidade de Santiago de Compostela e, dende o 5 de decembro de 1986, catedrático de Historia da Arte Moderna e Contemporánea en dita facultade. É ademáis académico correspondente da Real Academia de Bellas Artes de San Fernando.No ámbito da organización cultural e, en concreto, dos proxectos expositivos, estivo á fronte de “Galicia no tempo” (1990-1991), “Galaecia Fulget” (1995-1996), “Galicia, Terra Única” (1997), Xacobeo 99 e Xacobeo 2004. Coordinou, tamén, os proxectos da  Xunta de Galicia “Galicia, Cidade Única” —relativo ás Semanas Culturais das Cidades Europeas da Cultura do Ano 2000— e “Galicia. Camiños de Concordia” (2005). Pertence ao Grupo de Investigación IACOBUS (Proxectos e estudos sobre patrimonio cultural) da Universidade de Santiago de Compostela. Conta, na actualidade, con 390  rexistros bibliográficos na Biblioteca da USC.Da súa labor investigadora, dentro do ámbito da arte moderna hai que destacar —nos últimos anos— os libros seguintes: Pazos de Galicia (1989); A Catedral de Santiago e o barroco (1990); Galicia, tiempos de barroco (1990); El barroco (I). La época. Los patrocinadores. Arquitectos del siglo XVII (1993); El barroco (II). Arquitectos del siglo XVIII. Otras actividades artísticas (1993); Camino de Santiago. Patrimonio Mundial (2004). E no referente á arte contemporánea: Quessada (1987); Manuel Prego. A súa obra (1989); Labra (1992); Galicia, hacia la modernidad (1998); Camilo Otero (1999) e José Lorenzo Macías. A pintura soñada (2007).